Film przyzwoity. Ale byłby zdecydowanie lepszy, gdyby nie postać Claytona. Bo jaki on jest? Jest przystojny. Jest inteligentny. Jest świetnym programistą, nawet chcą go w dell. Jest świetnym hakerem, potrafi złamać każde hasło. Poza tym jest wysportowany. Dobrze się bije. Świetnie strzela i mówi, że to od gry w nintendoo. Uwodzi laski, potrafi poderwać każdą w minutę. Jest niezwykle wygadany. Świetnie gra w karty i blefuje. Jest niezłomny, wytrwały, prawie nie do złamania. Jest szalenie ambitny. Jako jedyny zdaje test, najdłużej go nie złamali w innym teście. Wolny czas spędza boksując worek treningowy jak szalony. Po szkoleniu jest świetnym agentem, doskonale szpieguje, jakby robił to od urodzenia. Wam też chce się wymiotować? Przecież James jest idealny! Niestety nie lubie takich idealnych postaci, są one po prostu sztuczne, przekolorowane. Dużo bardziej lubie bohaterów z krwi i kości którzy mają swoje zalety ale mają i wady, słabości. Dzięki temu są bardziej ludzcy i przejmujemy się ich losami jak losami prawdziwych postaci. A James Clayton - tak samo jak James Bond - od razu widać, że jest to sztuczna postać wykreowana tylko na potrzeby filmu, która jest najlepsza w każdej dziedzinie. Postać grana przez Pacino to co innego - ciekawa postać, na którą patrzy się z przyjemnością.